Hay, hay... ada post lagi nih. Postingann
saya kali ini berbentuk guguritan mblaketaket ngapak Banyumasan.
Geguritan ini saya tulis udah lama, kalo nggak salah waktu saya masih duduk di
kelas 2 SMK. Awalnya saya ngga terlintas sedikitpun dalam pikiran untuk nulis
geguritan atau puisi jawa, tapi karena waktu itu saya di tugasi oleh Bapak Guru
saya untuk mewakili sekolahan mengikuti workshop geguritan di sebuah Hotel di
kawasan Purwokerto, dan dalam workshop tersebut ada lomba bagi peserta untuk
membuat 5 buah geguritan , bagi yang beruntung karyanya akan diterbitkan dalam
bentuk buku, ya mau gak mau akhirnya saya peras otak buat nulis geguritan.
Karena ini bukan passion saya, ya hasilnya ala kadarnya. Tapi gak
nyangka, salah satu karya geguritan saya ada yang lolos, dan nongol juga di buku
Analogi Geguritan Banyumas berjudul Inyong Sapa Rika Sapa, yang
di susun oleh Kang Wanto Tirta. Okey guys happy reading...
************************
LUMBIR
Sanadyan dalane nguwil-nguwil
Nanging niku nggonku lair
Sanadyan kebek ing watu krikil
Sing gawe keri anggening sikil
Nanging mlayuku dadi semrinthil
Lumbir...
Jane apa sing ko duwe?
Tanaeh katon amba ngawe-awe
Kaline kato dawa kaya luwe
Dalan sing alus uga wis dak gawe
Lumbir...
Infrastrukturmu jane kaya apa?
Deneng pasar wae ora ana
Tumbas bensin kudu ngecer sebab POMe laka
Lumbir...
Sanadyan akeh wong sing nganggep kowe
ndesa
Nanging akeh lair wong-wong sing perkasa
Uga akeh wong sing dadi tentara
Durung maning bocah-bocah pinter sing
ilmune kanggo nang kota
Lumbir...
Desamu mung siji
Lumakumu kudu sing ati-ati
Aja ngasi kena karma saking gusti
SRENGENGE
Saiki
hawane krasa panas
Srengengene
abang mangas-mangas
Gawe
ijoning wit-witan pada ngragas
Atiku
dadi was-was
Wedi,
kemarau kie bakalan lawas
Saniki, banyu angel iline
Suket laka ijone
Sawah pada mbledag galengane
Dalan uga ngebul lemahe
Jawah
sing dak tengga ora teka-teka
Gawe
manungsa dadi ora sranta
Mbolongi
lemah golek toya
Anggawe
lingkungan rusake nyata
Kayane, lamuk ora kuwat nahan galake
srengenge
Nganti nrobos bumi mbakar alase
Manungsa pada glasahan rasane
Amarga kurang syukur marang gusti
bagindane
NGUNGUN
Gusti, kula nyuwun pangampura
Mboten saged ndidik kanca sabaya
Kula ngungun marang kawula muda
Tirose sampun dewasa
Nanging teksih kalah kalih anak TeKa
Gusti, kula ngungun..
Watek remaja niku tumrape baja
Atos, kuat, lan perkasa
Nanging gampil karatan lan cidera
Amarga lingkungan sing mboten
mangayubagya
GIGAL
DEMEN
Kahanane
mboten saged tak gambaraken
Krasane
bungah, susah, lan kebak ing sengsem
Keimpen
rupamu sing sumringah tur kalem
Gawe
batinku mesem-mesem
Lan
mataku melek-merem
mas, kowe niku mboten gagah
nanging saged damel ati kula bungah
mas, kowe niku mboten sugih
nanging rasa niki mpun kepanggih
Gigal
demen, niku basa ngapake
Artine
abstrak, mboten enten ujunge
Basa
kanggo ngungkapaken rasa senenge
Marang
manungsa sing dados impiane
KAPUR
Katon bersih, putih, tur dawa
Awakmu kanggo nulis ilmu kalam tanpa
pamrih pangganti dunya
Putihmu nyoretaken sinar teng papan kang
peteng lan meneng mboten keprungu
Uni saking coretanmu ndamel bekal sangu
akheratku
Ra iso aku nyawang lan paham dunya tanpa
garis awakmu
kowe
mung katon sajentik
nanging
jasamu ora mung satitik
kowe
rela awakmu dados cilik
kanggo
ilmu sing gawe batin weruh fakta kanthi mendelik
mung
kanggo manungso ben uripe sarwa becik
Tidak ada komentar:
Posting Komentar